Οδοντικά Εμφυτεύματα
Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι η πιο σύγχρονη θεραπεία για την αντικατάσταση των δοντιών που έχουν χαθεί από το φραγμό. Τα εμφυτεύματα είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο, προσομοιάζουν με τη ρίζα ενός φυσικού δοντιού και τοποθετούνται στο οστό των γνάθων με συγκεκριμένη διαδικασία. Στη συνέχεια ενσωματώνονται στο οστό και παρέχουν μόνιμη στήριξη για την κατασκευή μεμονωμένων στεφάνων, ακίνητων προσθετικών αποκαταστάσεων ή και οδοντοστοιχιών. Το τιτάνιο έχει την ιδιότητα να γίνεται αποδεκτό από το ανθρώπινο σώμα – βιοσυμβατό. Τα οδοντικά εμφυτεύματα τιτανίου έχουν εκτενώς τοποθετηθεί από τη δεκαετία το 1970 και πλέον θεωρούνται ως απόλυτα ασφαλής θεραπεία για την αντικατάσταση ενός ή περισσότερων δοντιών. Έχουν επίσης συχνά εικόνα και αίσθηση φυσικών δοντιών ενώ με την κατάλληλη περιποίηση και φροντίδα μπορεί να διαρκέσουν και μια ζωή.
Τα πλεονεκτήματα της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων είναι τα εξής:
- Δυνατότητα αποκατάστασης των χαμένων δοντιών, χωρίς να θυσιαστούν και να τροχιστούν τα παρακείμενα δόντια…κάτι το οποίο συμβαίνει συνήθως με τις κλασικές ακίνητες αποκαταστάσεις-γέφυρες.
- Αύξηση της επιτυχίας και της μακροβιότητας των προσθετικών αποκαταστάσεων, καθώς και των φυσικών δοντιών, τα οποία δε χρησιμοποιούνται σα στηρίγματα γέφυρας και έτσι αποφεύγεται ο τερηδονισμός τους ή η εμφάνιση ευαισθησίας.
- Αποφυγή της απώλειας του οστού των γνάθων που συμβαίνει μετά την εξαγωγή ενός δοντιού.
- Αποκατάσταση της μασητικής ικανότητας και της ομιλίας.
- Δημιουργία ελκυστικού χαμόγελου και ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του ασθενή.
- Βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή.
- Σε ασθενείς που φέρουν οδοντοστοιχίες, δίνεται η δυνατότητα βελτίωσης της συγκράτησης της με την μετατροπή της σε επένθετη επιεμφυτευματική οδοντοστοιχία ή ακόμα και της αποκατάστασης του φραγμού συνολικά μόνο με επιεμφυτευματικές ακίνητες αποκαταστάσεις. Στην περίπτωση της επένθετης οδοντοστοιχίας χρειάζεται να τοποθετηθούν συνήθως 2 εμφυτεύματα στην κάτω γνάθο και τουλάχιστον 4 στην άνω ώστε να αποκοπεί και το ακρυλικό της οδοντοστοιχίας που καλύπτει την υπερώα…ενώ στην περίπτωση των ακίνητων αποκαταστάσεων χρειάζονται τουλάχιστον 6 εμφυτεύματα σε κάθε γνάθο.
Στον τομέα της εμφυτευματολογίας είναι πολύ σημαντικό να γίνεται προσεκτική επιλογή του ασθενή αλλά και της θέσης τοποθέτησης. Για το λόγο αυτό κατά την πρώτη επίσκεψη γίνεται λήψη αναλυτικού ιατρικού και οδοντιατρικού ιστορικού, εκτενής ανάλυση όλου του στοματογναθικού συστήματος και ενημερώνεται ο ασθενής για όλη τη διαδικασία. Κατόπιν λαμβάνονται αποτυπώματα από τον ασθενή για να κατασκευαστούν εκμαγεία μελέτης και να εκτιμηθούν όλοι οι παράγοντες ώστε να εξασφαλιστεί σωστή θέση τοποθέτησης, ικανοποιητική αισθητική, ύπαρξη χώρου με τους ανταγωνιστές και σωστή σύγκλειση. Τις περισσότερες φορές αφού έχουμε αποφασίσει σε ποιες θέσεις θέλουμε να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα ζητείται από τον ασθενή ορθοπαντομογράφημα γνάθων (πανοραμική) και σε αρκετές περιπτώσεις αξονική τομογραφία στο συγκεκριμένο τεταρτημόριο ώστε να έχουμε τρισδιάστατη εικόνα του οστού και των ανατομικών στοιχείων για να γίνει η επιλογή της θέσης αλλά και του μήκους και του εύρους των εμφυτευμάτων που μπορούν να τοποθετηθούν. Κατόπιν γίνεται η προσεκτική μελέτη του περιστατικού και ο ασθενής ενημερώνεται για όλα τα πιθανά σχέδια θεραπείας και το χρονοδιάγραμμα τους.
Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνεται σχεδόν πάντα με τοπική αναισθησία εξασφαλίζοντας έτσι την ασφαλή τοποθέτησή τους και την ελαχιστοποίηση των μετεγχειρητικών επιπλοκών. Η διάρκεια της επέμβασης εξαρτάται από τον αριθμό των εμφυτευμάτων και από την ύπαρξη ή όχι ικανοποιητικής ποσότητας οστού. Σε κάποιες περιπτώσεις όπου υπάρχει οστικό έλλειμμα μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων τοποθετείται μόσχευμα στην περιοχή ενώ σε άλλες περιπτώσεις πολύ μεγάλης έλλειψης οστού διενεργούνται πρώτα επεμβάσεις κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης και μετά τοποθετούνται τα εμφυτεύματα.
Μετά την επέμβαση τα εμφυτεύματα παραμένουν στο οστό των γνάθων συνήθως για 3 μήνες ή και περισσότερο αν έχει τοποθετηθεί μόσχευμα.. ώστε να επιτευχθεί η οστεοενσωμάτωση. Έπειτα διενεργείται η αποκάλυψη των εμφυτευμάτων και ξεκινούν οι διαδικασίες αποτύπωσης προκειμένου να κατασκευαστεί η επιεμφυτευματική προσθετική εργασία. Είναι σημαντικό μετά το πέρας των εργασιών να δίνονται οδηγίες στον ασθενή για σωστή στοματική υγιεινή γύρω από τα εμφυτεύματα αλλά και για τα παρακείμενα δόντια του προκειμένου να εξασφαλιστεί η μακροχρόνια υγεία τους. Και αυτό γιατί οι ασθενείς κυρίως με παλαιότερη περιοδοντική νόσο και με μη επαρκή στοματική υγιεινή είναι όπως και οι καπνιστές πολύ επιρρεπείς σε περιεμφυτευματικές νόσους όπως η βλεννογονίτιδα και η περιεμφυτευματίτιδα.
Η βλεννογονίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων γύρω από τα εμφυτεύματα και έχει κλινική εικόνα παρόμοια με της ουλίτιδας που συναντάται στα φυσικά δόντια. Η περιεμφυτευματίτιδα είναι η προχωρημένη φλεγμονή των ούλων που περιβάλλουν τα εμφυτεύματα, κάτι ανάλογο της περιοδοντίτιδας όπου καθώς παρατηρείται και απώλεια οστού γύρω από τα εμφυτεύματα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απώλεια των εμφυτευμάτων. Στις περιπτώσεις αυτές διενεργούνται στους ασθενείς συντηρητικές ή ακόμα και χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας για την αντιμετώπιση και την αναχαίτιση των περιεμφυτευματικών νόσων.
Απ’ όλα αυτά γίνεται αντιληπτό πως ο ασθενής θα πρέπει να ασχολείται συστηματικά με τη σχολαστική υγιεινή των εμφυτευμάτων και όλης της στοματικής κοιλότητας, καθώς και να προσέρχεται στον περιοδοντολόγο του στους προκαθορισμένους επανελέγχους, ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρηση της υγείας και της καλής λειτουργίας των αποκαταστάσεων.