Όψεις Πορσελάνης
Οι όψεις πορσελάνης ενδείκνυνται και χρησιμοποιούνται σε αρκετές περιπτώσεις όπως:
- σε αραιοδοντία, για να «κλείσουμε» τα διαστήματα ανάμεσα στα δόντια,
- σε δόντια με πολλές εμφράξεις τα οποία είτε έχουν αποχρωματιστεί είτε χρειάζονται αντικατάσταση,
- σε αποχρωματισμένα δόντια,
- σε περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η αλλαγή του σχήματος του υπάρχοντος δοντιού (π.χ. κάταγμα κοπτικού τριτημορίου, ύπαρξη αποτριβών),
- όταν θέλουμε να διορθώσουμε το μέγεθος, τη θέση ή την κλίση ενός ή περισσότερων δοντιών,
- σε περιπτώσεις συγγενούς ανωμαλίας στο σχήμα των δοντιών (π.χ. νανοδοντία),
- σε περιπτώσεις που το απόλυτα αισθητικό και φυσικό αποτέλεσμα είναι η κύρια απαίτηση του ασθενούς,
- σε περιπτώσεις που ο ασθενής επιθυμεί μόνιμο και αναλλοίωτο εκθαμβωτικό λευκό χαμόγελο όπου μπορεί να γίνει και συνδυασμός με θεραπεία λεύκανσης.
- ασθενείς με βρυγμό, που τρίζουν ή σφίγγουν τα δόντια τους,
- ασθενείς με παραλειτουργικές έξεις όπως δάγκωμα στυλό,
- ασθενείς που τα δόντια τους είναι ιδιαίτερα κατεστραμμένα λόγω τερηδόνας ή καταγμάτων ή έχουν εκτεταμένες εμφράξεις,
- ασθενείς με δυσπλασίες αδαμαντίνης
Τα πλεονεκτήματα των όψεων πορσελάνης είναι πως επειδή η πορσελάνη έχει παρόμοια διαφάνεια με αυτή της αδαμαντίνης οι αποκαταστάσεις με αυτή μπορούν να πετύχουν άψογο αισθητικό αποτέλεσμα. Με τις όψεις πορσελάνης αλλάζουμε ριζικά το χαμόγελο και τελικά την εμφάνιση του προσώπου του ασθενή. Οι όψεις πορσελάνης αποδίδουν μια ομοιογένεια στην μορφολογία και τη στιλπνότητα της επιφάνειας των δοντιών. Επίσης είναι ανθεκτικές στην προσρόφηση χρωστικών ενώ διατηρούν το αρχικό τους σχήμα και χρώμα. Έτσι έχουμε αποτέλεσμα μόνιμο και αναλλοίωτο για αρκετά χρόνια. Εξίσου σημαντικό είναι πως αποτελούν αποκαταστάσεις μερικής κάλυψης και απαιτούν λιγότερες επεμβάσεις στα δόντια σε σχέση με τις αποκαταστάσεις ολικής κάλυψης όπως οι στεφάνες, δεν επηρεάζουν τη δομή των δοντιών μιας και συγκολλούνται επί της αδαμαντίνης των δοντιών και είναι απόλυτα συμβατές με τους περιοδοντικούς ιστούς.
Τα μειονεκτήματα των όψεων πορσελάνης είναι πως αποτελούν μια μη αναστρέψιμη μορφή θεραπείας από τη στιγμή που τα δόντια θα τροχιστούν. Επίσης χρειάζονται αρκετή επιφάνεια αδαμαντίνης για τη συγκόλληση τους και απαιτείται ειδικός εξοπλισμός. Τέλος το κόστος τους είναι μεγαλύτερο από αυτό των όψεων ρητίνης, μιας και απαιτούνται ενδιάμεσα στάδια και εργαστηριακά κόστη.